Głównym celem zgromadzenia jest zachowywanie Ewangelii i głoszenie jej wszelkiemu stworzeniu. Cel ten ukierunkowany jest przede wszystkim na odnowę Kościoła. Szczególną rolę odgrywa tu umiłowanie ubóstwa, wolność względem dóbr tego świata i wszelkich namiętności. Misjonarki Klaretynki starają się umrzeć dla siebie, aby wiernie iść śladami Chrystusa i być służebnicami Boga.
Swoje powołanie siostry realizują, łącząc działanie apostolskie z kontemplacją, szczególnie z kontemplacją Słowa Bożego. Starają się naśladować Chrystusa, który głosił słowo w sposób prosty, bliski ludziom ubogim.
Założycielka w odniesieniu do życia wspólnotowego kładła nacisk na miłość, mówiąc: Miłość czyni nas rodziną o jednym sercu.
Kobietami wiary, przyjacielskimi, ludzkimi, żyjącymi jak Maryja: stylem życia prostym, ubogim i pracowitym. Przeżywając z radością i wiernością naszą konsekrację Bogu i nasze oddanie misji do której jesteśmy posłane.
Kobietami Kościoła i dla Kościoła, otwartymi na wszystkich bez wyjątku, emanując pragnieniem poznania, kochania i służenia Chrystusowi oraz głoszenia Ewangelii dzieląc naszą misję z innymi.
Kobietami wspólnot misyjnych: z jasno określoną tożsamością klaretyńską, służąc temu: co najpilniejsze, najbardziej odpowiednie i skuteczne. Uważnymi na znaki czasu.
Kobietami życia siostrzanego: