23 paź TRIDUUM Z O. KLARETEM – DZIEŃ III – MŁODZIEŻ I TOWARZYSZENIE
Młodzi ludzie szukają mężczyzn i kobiet, którzy poprowadzą ich w drodze i pozwolą im wyrażać swoja wiarę i swoje powołanie. Te osoby nie muszą być wzorami do naśladowania, ale żywymi świadkami, którzy będą ewangelizować przykładem życia.
Hbr 10, 24 -25
Troszczmy się o siebie wzajemnie, by się zachęcać do miłości i do dobrych uczynków. Nie opuszczajmy naszych wspólnych zebrań, jak się to stało zwyczajem niektórych, ale zachęcajmy się nawzajem, i to tym bardziej, im wyraźniej widzicie, że zbliża się dzień”.
O. Klaret uważa, że towarzyszenie to zadanie całej wspólnoty i tak pisze:
„Nasz dom był jak ul, gdzie niektórzy wychodzili, inni wchodzili w zależności od wymagać apostolatu. Była to również wspólnota braterska: „Wszyscy kochaliśmy się jednakowo” i ta miłość była podtrzymywana przez wspólnotę życia.
Powodem tak wielkiego pokoju, radości i harmonii «w tak wielu sprawach i przez tak długi czas» była obecność Ducha. «Jest to szczególna łaska, którą Bóg obdarza nas dzięki swojej nieskończonej dobroci i miłosierdziu»
Panie, wzywasz nas, do życia we wspólnocie, aby budować ją w komunii z innymi, abyśmy czuli towarzyszenie i towarzyszyli… Nasza wspólnota jest silna, jeśli ożywia, jest prawdziwa, jeśli kocha i musi być ukierunkowana na służbę i misję. Wspólnota pozwala nam spotykać się z innymi, modlić się i żyć w jedności, będąc znakami nadziei. Dopiero wtedy możemy ogłosić Cię tym, którzy Cię nie znają i obudzić w innych pragnienie naśladowania Cię.
